РОЗКЛЕЮВАЧКА

розкле́ювачка іменник жіночого роду, істота

Смотреть больше слов в «Орфографічному словнику української мови»

РОЗКЛИНЕНИЙ →← РОЗКЛЕЮВАЧ

Смотреть что такое РОЗКЛЕЮВАЧКА в других словарях:

РОЗКЛЕЮВАЧКА

РОЗКЛЕ́ЮВАЧКА, и, ж.Жін. до розкле́ювач.

РОЗКЛЕЮВАЧКА

імен. жін. роду, жив.расклейщица

РОЗКЛЕЮВАЧКА

-и. Жін. до розклеювач.

РОЗКЛЕЮВАЧКА

-и.Жін. до розклеювач.

РОЗКЛЕЮВАЧКА

расклейщица

РОЗКЛЕЮВАЧКА

расклейщица

T: 142